Zaimki bezosobowe w języku angielskim
Zaimki bezosobowe (impersonal pronouns) w języku angielskim to one, you, they, we. Nie odnoszą się do konkretnej osoby, ale do ogółu.
Zaimek bezosobowy one
Zaimek „one” jest najbardziej formalny i bardzo rzadko używany w amerykańskim angielskim.
One can think that the colonization of Mars is just a matter of time. | Można sądzić, że kolonizacja Marsa jest tylko kwestią czasu. |
One should always look at the positive side of one’s life. | Powinno się zawsze patrzeć na pozytywną stronę życia. |
Zaimek bezosobowy you
You brzmi bardziej naturalnie niż one.
You can pay in cash. | Można płacić gotówką. |
This is the best restaurant where you can eat sushi. | To najlepsza restauracja, gdzie można zjeść sushi. |
Zaimek bezosobowy they
They jako zaimek osobowy znaczy oni/one, natomiast jako zaimek bezosobowy odnosi się do ogółu – do ludzi – lub do pewnej grupy, np. polityków, naukowców.
They believe breaking a mirror is a bad sign. | Ludzie wierzą, że zbicie lustra to zły znak. |
Tutaj mowa jest od ludziach w ogóle, ale nie wliczając siebie – ludzie wierzą, ale nie ja. Poniższy przykład dotyczy węższej grupy ludzi – naukowców.
They think there may be life on other planets. | Myślą, że na innych planetach może istnieć życie. |
Zaimek bezosobowy we
We jako zaimek osobowy występuje w znaczeniu my. Natmoast jako zaimek bezosobowy „my” odnosi się do ogółu, włączając w to siebie – ja i inni tak uważają.
We should ask ourselves if this pays. | Powinniśmy zadać sobie pytanie, czy to się opłaca. |
We shouldn’t eat that much. | Nie powinniśmy tyle jeść. |