Artykuł na temat zaimków dzierżawczych w języku angielskim.
Zaimki dzierżawcze to:
mine |
mój, moja, moje, moi |
yours |
twój, twoja, twoje, twoi |
hers his |
jej jego |
ours |
nasz, nasza, nasze, nasi |
yours |
wasz, wasza, wasze, wasi |
theirs |
ich |
Użycie zaimków dzierżawczych
Podstawowe pytanie: dlaczego w języku angielskim są dwa słówka, które znaczą „twój” – your i yours? „Your” znaczy „twój” i „yours” również.
Przeanalizujmy przykłady:
1. This is your mobile. |
To jest twoja komórka. |
2. This mobile is yours. |
Ta komórka jest twoja. |
3. It’s yours, not mine. |
To jest twoje, a nie moje. |
W pierwszym przykładzie po „your” mamy rzeczownik „mobile” – twoja komórka. Your to przymiotnik dzierżawczy (possessive adjective), dlatego po nim zawsze musi być jakiś wyraz, a dokładniej rzeczownik. W drugim i trzecim przykładzie po yours nie ma rzeczownika. Yours to właśnie przykład zaimka dzierżawczego (possessive pronoun) – po takich zaimkach nie możemy postawić rzeczownika.
mój bilet |
my ticket |
To jest moje. |
It’s mine. |
Ten bilet jest mój. |
This ticket is mine. |
Zaimków dzierżawczych używamy, gdy przed rzeczownikiem chcemy dodać a/an/any/some.
a colleague of mine |
mój kolega |
a few things of yours |
kilka twoich rzeczy |
Przykłady z zaimkami dzierżawczymi:
This handbag is mine. |
Ta torebka jest moja. |
Is that yours? |
To twoje? |
No, it’s not mine. It’s hers. |
Nie, to nie moje. To jej. |
This bike is his. |
Ten rower jest jego. |
We want this house to be ours. |
Chcemy, żeby to był nasz dom. |
Take those dirty socks of yours! |
Zabierajcie te wasze brudne skarpety! |
That car isn’t theirs, it’s Bob’s. |
Ten samochód nie jest ich, tylko Boba. |
Don’t touch that sandwich, it’s mine! |
Nie dotykaj tej kanapki, jest moja! |