Zaimki osobowe w języku angielskim

Czym są zaimki osobowe? W języku polskim to np. ja, ty, on, ona, ono. Przyjrzyjmy się zaimkom w języku angielskim:

I – ja we – my
you – ty you – wy
she – ona
he – on
it – ono
they – oni, one

Nie ma niczego trudnego w zaimkach osobowych w języku angielskim, jednak należy pamiętać o kilku rzeczach:

  1. Zaimek „I” (czyli „ja”) piszemy zawsze wielką literą
    Nawet wtedy, gdy jest w środku zdania.

    Yesterday I went to the cinema. Wczoraj poszłam do kina.
  2. „Ty” i „wy” to po angielsku to samo słówko: „you”
    Jeśli mamy samo „łyse” zdanie – jedno, bez kontekstu, nie wiemy, czy chodzi o „ty”, czy o „wy”:

    You were naughty. a) Byłeś niegrzeczny.
    b) Byliście niegrzeczni.
  3. Zaimek „they”
    Zaimek they ma dwa znaczenia: oni lub one. Tak samo jak powyżej, jeśli mamy tylko jedno zdanie wyrwane z kontekstu, nie wiadomo, czy zaimek osobowy znaczy oni, czy one.
  4. Formy grzecznościowe – Pan, Pani, Państwo
    Takie formy grzecznościowe są charakterystyczne dla języka polskiego:

    Czy może Pan otworzyć okno?

    W języku angielskim nie ma osobnych oficjalnych form – Pani, Pan, Państwo, Panowie, Panie. W takiej sytuacji używa się zaimka osobowego you:

    Could you open the window, please? Mógłby Pan otworzyć okno?
    You said that… Powiedziała Pani, że…
    Where did you buy such a nice dress? Gdzie kupiła Pani taką ładną sukienkę?
    Have you got your tickets? Mają Państwo bilety?

Przykłady z zaimkami osobowymi:

I don’t work here. Ja tu nie pracuję.
Do you live near here? Czy ty mieszkasz w pobliżu?
What is she doing now? Co ona teraz robi?
He is Spanish. On jest Hiszpanem.
We have bought him a gift. My kupiliśmy mu prezent.
You were kidding, right? Wy żartowaliście, prawda?
They wanted to visit New York. Oni chcieli zwiedzić Nowy Jork./ One chciały zwiedzić Nowy Jork.